W przededniu świętego Triduum, gdy podsumowujemy już (nie)wypełnione postanowienia, zapewne robimy rozrachunek z sumieniem… A może jednak nie ma czasu wyhamować, bo znów przychodzimy zziajani z pracy? Obiektywnie dziwnym trafem, zbliżający się okres paschalny jest mniej nośny medialnie niż Boże Narodzenie – i szef nie ma nic w prezencie poza… Czytaj dalej…
Dziesięć lat, jak jeden dzień? Pamiętam wszystko, jakby to było wczoraj. Godziny na Skype z Piotrem, głównie w nocy (gdy powinienem był otwierać… wertować podręcznik do interny), rejestrację domeny, wybór hostingu… a potem wiele godzin konfiguracji. Introitus.pl – dzieło (jak ufam) Ducha Świętego, czynione naszymi niedoskonałymi rękoma – zaistniało 8.11.2013… Czytaj dalej…
Gdy się zbliżyli do Jerozolimy i przyszli do Betfage na Górze Oliwnej, wtedy Jezus posłał dwóch uczniów, mówiąc im: «Idźcie do wsi, która jest przed wami, a zaraz znajdziecie uwiązaną oślicę i przy niej źrebię. Odwiążcie je i przyprowadźcie do Mnie. A gdyby wam ktoś coś mówił, powiecie: „Pan ich… Czytaj dalej…
Jezus, przechodząc, ujrzał pewnego człowieka, niewidomego od urodzenia. Splunął na ziemię, uczynił błoto ze śliny i nałożył je na oczy niewidomego, i rzekł do niego: «Idź, obmyj się w sadzawce Siloam» – co się tłumaczy: Posłany. On więc odszedł, obmył się i wrócił, widząc. A sąsiedzi i ci, którzy przedtem… Czytaj dalej…
„Jezus przybył do miasta samarytańskiego zwanego Sychar, w pobliżu pola, które dał Jakub synowi swemu, Józefowi. Było tam źródło Jakuba. Jezus zmęczony drogą siedział sobie przy źródle. Było to około szóstej godziny. Wówczas nadeszła kobieta z Samarii, aby zaczerpnąć wody. Jezus rzekł do niej: «Daj Mi pić!» Jego uczniowie bowiem… Czytaj dalej…
«Jezus wziął z sobą Piotra, Jakuba oraz brata jego, Jana, i zaprowadził ich na górę wysoką, osobno. Tam przemienił się wobec nich: twarz Jego zajaśniała jak słońce, odzienie zaś stało się białe jak światło. A oto ukazali się im Mojżesz i Eliasz, rozmawiający z Nim. Wtedy Piotr rzekł do Jezusa: „Panie, dobrze, że tu… Czytaj dalej…
Ostatnie wydarzenia: najpierw pandemia COVID-19, potem bezduszny atak na Ukrainę, krwawa napaść putinowskiej Rosji, która wydaje się być z założenia nastawiona na mord cywilów i zrównanie z ziemią wszystkich „celów”, ukazały nam dwa ułomne oblicza ludzkiej natury: słabe, śmiertelne ciało, które podatne jest na wszelakie infekcyjne niebezpieczeństwa; nieśmiertelną, choć złamaną,… Czytaj dalej…
Drodzy Czytelnicy! W związku z chorobą dziecka – po zażegnaniu kryzysu – śpieszę z życzeniami bożonarodzeniowymi nieco później, niż jest to w zwyczaju czynić. Trwając w Oktawie Uroczystości Narodzenia Pańskiego, życzę Wam: aby Światło, które wiodło Mędrców, prowadziło Was do głębszego zrozumienia Tajemnicy Wcielenia; abyście i Wy zjednoczyli się z… Czytaj dalej…
Gdy Jan nauczał nad Jordanem, pytały go tłumy: „Cóż mamy czynić?”. On im odpowiadał: „Kto ma dwie suknie, niech jedną da temu, który nie ma; a kto ma żywność, niech tak samo czyni”. Przychodzili także celnicy, żeby przyjąć chrzest, i pytali Go: „Nauczycielu, co mamy czynić?”. On im odpowiadał: „Nie… Czytaj dalej…
Było to w piętnastym roku rządów Tyberiusza Cezara. Gdy Poncjusz Piłat był namiestnikiem Judei, Herod tetrarchą Galilei, brat jego Filip tetrarchą Iturei i kraju Trachonu, Lizaniasz tetrarchą Abileny; za najwyższych kapłanów Annasza i Kajfasza skierowane zostało słowo Boże do Jana, syna Zachariasza, na pustyni. Obchodził więc całą okolicę nad Jordanem… Czytaj dalej…