Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!
Na początku – chciałem wytłumaczyć wczorajszy brak Namiotu Spotkania. Sobota upłynęła pod znakiem spotkań rodzinnych, wskutek czego poczynienie rozważania nie wchodziło czasowo w rachubę. Nie inaczej sprawa ma się z niedzielą – a była ona dla mnie bardzo wyjątkowym dniem, choć niezwykle intensywnym. Być może trudno w to uwierzyć, ale musiałem czekać ponad dwadzieścia jeden lat na moment oficjalnej promocji lektorskiej. Pomimo tego, że przez ten czas proklamowałem Słowo Boże, wykonywałem psalmy responsoryjne m.in. w rodzinnej parafii (och, te beztroskie czasy dzieciństwa i dorastania w Garbatce-Letnisku!), służyłem do Mszy w albie – dopiero teraz, oficjalnie, powierzona mi została posługa lektora.
Wczoraj, z rąk bpa pomocniczego diecezji łowickiej – Wojciecha Osiala – otrzymałem błogosławieństwo do trudnego zadania proklamowania Słowa Bożego – nie tylko ustami, ale przede wszystkim własnym życiem.
Ta doniosła dla mojej wiary uroczystość poprzedzała rocznicę – równie ważnego dla rozwoju zażyłości z Bogiem – wydarzenia. Dziś mija osiem lat istnienia tejże witryny!
Z tej okazji, pragnę Bogu Trójjedynemu powierzyć dalsze istnienie tego małego dzieła. Oby Duch Święty nas, autorów, umacniał i posyłał do zasiewania ziarna, które nie ma chęci padać zgodnie z wiatrem ludzkiego „widzimisię”; które samo kiełkuje i rośnie; które zmienia człowieka. Pokornie proszę, by to ziarno zawsze pochodziło rzeczywiście od Najwyższego Siewcy: by zagłuszyło wszystkie ciernie, kruszyło skały, użyźniało zbitą ziemię – by zawsze wydawało plon stokrotny! Niech dzieje się to nie ze względu na nas, niedoskonałe narzędzia – a mocą Twórcy Wszechrzeczy.
Dziękuję za ten kawałek Internetu. Dziękuję Bogu i Wam, drodzy Czytelnicy. Dziś zmówię w Waszej intencji dziesiątek różańca.
8. listopada 2013 – 8. listopada 2021… szmat czasu! Obyśmy doczekali kolejnych rocznic – podsumowujących jedynie owocne okresy.
Z Panem Bogiem!