Dziś w Kościele katolickim obchodzone jest święto Katedry św. Piotra. Do 1969 roku obchodzono dwa święta: 18 I – Katedry św. Piotra w Rzymie; 22 I – Katedry św. Piotra w Antiochii. Po zreformowaniu liturgii, święta te połączono.
Od IV w. chrześcijanie rzymscy znali i obchodzili święto Katedry świętego Piotra, wspominając, że Apostoł był biskupem tego miasta. W ten sposób składali hołd św. Piotrowi za to, że właśnie w Rzymie założył gminę chrześcijańską i miasto to obrał za stolicę chrześcijaństwa. Święto to wypadało często w okresie postu, stąd doszło do powstania drugiego święta 18 I, ale, jak już wyżej wspomniałem, powrócono do jednego.
Święto Katedry obchodzi się przy okazji wspomnienia w Kościele św. Piotra, pierwszego papieża. Jego pontyfikat trwał od ok. 33 – 64 roku. Losy św. Piotra opisuje Nowy Testament.
Św. Piotr był męczennikiem. Zginął prawdopodobnie na wzgórzu Watykańskim, gdzie dziś postawiono Bazylikę św. Piotra. Poniósł śmierć na krzyżu, który był odwrócony „do góry nogami”.
W ikonografii przedstawia się go z dwoma kluczami: złotym i srebrnym. Symbolizują one klucze do Królestwa Bożego. Innymi jego atrybutami są: anioł, kogut, odwrócony krzyż, itd.
Głównym wspomnieniem św. Piotra jest Uroczystość św. Piotra i Pawła obchodzona w Kościele 29 czerwca. Dziś natomiast wspomina się Katedrę, czyli tron – krzesło, na którym miał zasiadać papież.