Czas podsumowania. Adwent 2014 roku – to już właściwie historia. Pan przyjdzie. Już za kilka godzin uczestniczyć będziemy w uroczystej Mszy Świętej o północy – zwanej również „pasterką”. Jesteśmy najedzeni, teraz śpiewamy kolędy…
Mówiłem tydzień temu, że czas Wielkich Antyfon będzie przeżywany pod hasłem: „Przyjdę jutro”. Teraz wyjaśnię, czemu. Najpierw wypiszę wszystkie Antyfony w brzmieniu łacińskim, od ostatniej – do pierwszej.
- O Emmánuel, rex et légifer noster, exspectátio géntium et salvátor eárum: veni ad salvándum nos, Dómine Deus noster.
- O Rex géntium et desiderátus eárum, lapísque anguláris, qui facis útraque unum: veni et salva hóminem, quem de limo formásti.
- O Oriens, splendor lucis ætérnæ et sol iustítiæ: veni, et illúmina sedéntes in ténebris et umbra mortis.
- O Clavis David, et sceptrum domus Israel; qui áperis, et nemo claudit; claudis, et nemo áperit: veni et educ vinctum de domo cárcerís, sedéntem in ténebris et umbra mortis.
- O Radix Iesse, qui stas in signum populórum, super quem continébunt reges os suum, quem gentes deprecabúntur: veni ad liberándum nos, iam noli tardáre.
- O Adonái et Dux domus Israel, qui Móysi in igne flammæ rubi apparuísti, et ei in Sina legem dedísti: veni ad rediméndum nos in brácchio exténto.
- O Sapiéntia, quæ ex ore Altíssimi prodísti, attíngens a fine usque ad finem, fórtiter suavitérque dispónens ómnia: veni ad docéndum nos viam prudéntiæ.
Podkreśliłem pierwsze litery każdego z tytułów, którymi nazywaliśmy Chrystusa w ubiegłym tygodniu. Gdy złożymy je w kolejności takiej, jaką widzicie powyżej, otrzymamy zdanie: ERO CRAS. W dosłownym tłumaczeniu – JUTRO PRZYBĘDĘ.
Już jutro. Już za kilka godzin. Król królów. Pan panów. Władca narodów – Zbawiciel, Emmanuel. Czy jestem gotowy?