Rolnik czeka cierpliwie na plon ziemi. Nie jest jednak bierny – czyni wszystko, by zbiory były jak najobfitsze. Naszym plonem jest życie wieczne u boku Tego, który sądzić będzie żywych i umarłych. Co czynię, by plon był moim udziałem?
Niedługo połowa Adwentu… Jak wykorzystujesz ten czas? Spójrz na dzisiejsze czytanie. Pamiętaj, tylko Bóg może sądzić – bo Bóg to czysta Sprawiedliwość. Ale Bóg – to również ogrom Miłosierdzia… czymże mielibyśmy sobie zasłużyć, by otrzymać pochwałę? Tylko Miłosierdzie daje nam zaznać nagrody. Oczekuj Miłosierdzia, będąc sprawiedliwym.
Nie bój się oczekiwać! Sam Oczekiwany cię umacnia! To Jego mocą możesz być nieskazitelny! Chciej taki być! Idź do spowiedzi! 🙂
Wyczekujemy Jezusa jako Zbawcy. Skoro tak, to nie boimy się – strach można odczuwać przed ciemiężcą, gdy nie widać ratunku. Popatrz – grzech cię poniża, on jest twoim dręczycielem. Tylko Jezus może cię podnieść i zgubić to, co cię pęta. Daj Mu działać!
Ile można spać? Popatrz, gdy słońce świeci w, jeszcze zamknięte, oczy, wstajesz. Chrystus jaśnieje niezależnie od tego, czy chcesz na Niego otworzyć oczy. Ale zajaśnieje dla ciebie tylko wtedy, gdy zdecydujesz się rozchylić powieki! Zbudź się! Teraz!
Na tej jednej różdżce spoczął Duch Pana. Wiesz? Tu chodzi o dziedziców Jezusa Chrystusa! O ciebie, o mnie – o wszystkich, którzy trwają w Jednym Kościele. Duch zstępuje na tych, którzy OCZEKUJĄ Jego przybycia! Oczekuj więc!
Bóg zapewnił ci dostęp do Siebie. Eucharystia. On Sam. Ciało i Krew. Dał Ci nieskończoność, zamkniętą pod widzialną postacią chleba i wina… Czy chcesz być Jego narodem? Zatęsknij za Nim, odszukaj Go, prostuj dla Niego ścieżki twojego życia!
Niebiosa się otworzyły, Syn został nam dany. Co przyjdzie z Jego Ofiary w Twoim życiu – zależy tylko i wyłącznie od ciebie. Otwórz serce, otwórz ducha… Postaraj się, by skutki Krzyża i Zmartwychwstania wydały owoce w twoim życiu. Wtedy – zakwitnie sprawiedliwość.
Przypomnij sobie Ewangelię ubiegłej niedzieli. Popatrz na dzisiejszy fragment… Czuwaj! Masz wszystko, by insygnia władzy – dane tobie w zarządzanie – przechować. Czuwaj! Nie wiesz, kiedy Król powróci, by znów zająć miejsce Jemu należne! Czuwaj! Nie martw się! Działaj!