Październik zbliża się ku końcowi, nasz różańcowy cykl – również. Właśnie przekroczyliśmy półmetek naszych rozważań. Dziś będzie mowa o kolejnych tajemnicach różańca – chwalebnych. W tych tajemnicach ukazane jest, że Bóg jest zwycięzcą, a Miłość ostatecznie triumfuje nad
złem i śmiercią. Zapraszają one do rozważania nie tylko tego, co On dla nas zrobił i robi nadal, ale też do przemyśleń o naszym istnieniu, przeznaczeniu i wieczności.
- Zmartwychwstanie Pana Jezusa
Umarły powstał z grobu. Niesamowite, nieprawdopodobne, ale dla Niego nie ma nic niemożliwego. To On – jeden, jedyny – zwyciężył śmierć i pokazał nam, że na niej się nie kończy. Grób nie jest końcem, on jest swoistą „windą” w inny świat, gdzie nie ma bólu, łez i cierpienia. W tej tajemnicy módlmy się o zrozumienie tego, że zwycięstwo nad śmiercią możliwe jest tylko przez cierpienie i całkowite oddanie się woli Bożej.
- Wniebowstąpienie
Jezus wstępuje do nieba, aby pokazać nam, gdzie jest ostateczne mieszkanie każdego z nas. Przedtem należy nam pamiętać o tym, że każdy z nas został posłany tutaj, aby wypełnić swoje zadanie. Trzeba być świadomym, że Wniebowstąpienie nie jest tajemnicą rozstania, ale tajemnica powołania, zaproszenia, spełnienia – jakie Chrystus nam proponuje. W tej tajemnicy módlmy się o dar rozpoznania tego powołania, abyśmy – odchodząc z tego świata – zostali zapamiętani jako ci, którzy za życia spełnili to, co im przykazano.
- Zesłanie Ducha Świętego
Zesłanie jest początkiem misyjnej drogi Kościoła. Duch Święty ma pomóc w głoszeniu prawdy w Kościele, choćby miała być niewygodna. Prawda ma być jedyną drogą chrześcijanina, wszak to ona nas wyzwoli z niewoli grzechu. W tej tajemnicy módlmy się za naszych kapłanów, misjonarzy – o umiejętność głoszenia prawdy o Bogu i Kościele. Módlmy się także za siebie samych, abyśmy byli gotowi podporządkować się Prawdzie i żyć w zgodzie z Bogiem i ludźmi.
- Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny
Oto dokonało się najistotniejsze z perspektywy nas, śmiertelnych. Maryja, matka samego Boga, została wzięta z duszą i ciałem do nieba. To Ona Mu się podporządkowała, to Ona oddała całe swoje życie dla Niego – a Wniebowzięcie ma za to nagrodą. Módlmy się w tej tajemnicy o umiejętność dawania szacunku Matce Chrystusa oraz naszej matce – tej ziemskiej, biologicznej – która nas wychowała i kochała.
- Ukoronowanie Najświętszej Maryi Panny na Królową Nieba i Ziemi
Jezus nie dość, że oddał cześć swojej Matce biorąc ją z duszą i ciałem do nieba to jeszcze koronuje ją na Królową „wszechświata”. Nie jest to więc tajemnica „ubóstwienia” Maryi, ale uroczysta proklamacja odnowienia świata, odnowienia stworzenia oddanego pod władzę człowieka. Maryja jest Pierwszą z spośród Nowego Stworzenia. Maryja uczy nas także w tej tajemnicy, że królować – to znaczy służyć Bogu całkowicie. W tej tajemnicy módlmy się o umiejętność rozpoznawania w Maryi nowego stworzenia, a także o umiejętność naśladowania Jej w życiu codziennym.