Ewangelia dzisiejszej niedzieli traktuje o zmartwychwstaniu. Czym ono jest? Kto go dostąpi? Kiedy tego dostąpi? To pytania, na jakie trzeba sobie odpowiedzieć podczas rozważań słów Ewangelii. Trzeba również wspomnieć, że ta niedziela była niedzielą powołaniową w Diecezji radomskiej, stąd też Słowo Boże wygłaszał rektor naszego seminarium. Czy powołanie wiąże się ze zmartwychwstaniem? Na to pytanie – i ja – postaram się odpowiedzieć.
„Wierzę w ciała zmartwychwstanie i żywot wieczny. Amen” Słowa Credo ujmują problem zmartwychwstania. Przez owe zmartwychwstanie nie można rozumieć samoczynnego powstania ciała z martwych. To Bóg wskrzesza ciała, a uczyni to – w czasach ostatecznych. Wierzymy w zmartwychwstanie, ale również w życie wieczne. Co przez to rozumieć? Wsłuchując się w słowa Ewangelii, można zauważyć, że padły następujące słowa: „Bóg nie jest Bogiem umarłych, lecz żywych; wszyscy bowiem dla Niego żyją”. Po śmierci bowiem następuje tylko oddzielenie duszy od ciała. Dopóki dusza człowieka jest bliska Bogu, dopóty człowiek będzie wśród żywych.
Niedziela ta, w Diecezji radomskiej, jest – jak wyżej wspomniałem – niedzielą powołaniową. Czy może mieć coś wspólnego powołanie ze zmartwychwstaniem? Okazuje się, że może – i to nawet bardzo wiele. Wszyscy, którzy zostaną powołani przez Pana, świadczą przez całe swoje życie zakonne czy kapłańskie o zmartwychwstaniu. To oni mają za zadanie przygotować nas do przyjścia Pana. Módlmy się więc za wszystkich tych, którzy są już na drodze zakonnej i kapłańskiej oraz za tych, którzy dopiero na te drogi wstępują.
Dziękuję za przeczytanie tego wpisu, życzę wszystkim miłego tygodnia!