«Jezus nauczając mówił do zgromadzonych: Strzeżcie się uczonych w Piśmie. Z upodobaniem chodzą oni w powłóczystych szatach, lubią pozdrowienia na rynku, pierwsze krzesła w synagogach i zaszczytne miejsca na ucztach. Objadają domy wdów i dla pozoru odprawiają długie modlitwy. Ci tym surowszy dostaną wyrok. Potem usiadł naprzeciw skarbony i przypatrywał się, jak tłum wrzucał drobne pieniądze do skarbony. Wielu bogatych wrzucało wiele. Przyszła też jedna uboga wdowa i wrzuciła dwa pieniążki, czyli jeden grosz. Wtedy przywołał swoich uczniów i rzekł do nich: Zaprawdę, powiadam wam: Ta uboga wdowa wrzuciła najwięcej ze wszystkich, którzy kładli do skarbony. Wszyscy bowiem wrzucali z tego, co im zbywało; ona zaś ze swego niedostatku wrzuciła wszystko, co miała, całe swe utrzymanie.»
Mk 12,38-44
Względność. Całość. Część. Zbytek. Utrzymanie. Ofiara.
Jezus pokazuje nam dziś, że nie ma czegoś takiego jak bezwzględnie największa ofiara. Jałmużna jest pewnego rodzaju wyrzeczeniem – nie pozbyciem się zbytku. To odebranie sobie części utrzymania, by ktoś w jeszcze gorszej sytuacji nie przymierał głodem… Względność ofiary jest bezwzględnością miłosierdzia…