źródło: wiatrak.org.pl
«Jezus powiedział do swoich uczniów: Uważajcie, czuwajcie, bo nie wiecie, kiedy czas ten nadejdzie. Bo rzecz ma się podobnie jak z człowiekiem, który udał się w podróż. Zostawił swój dom, powierzył swoim sługom staranie o wszystko, każdemu wyznaczył zajęcie, a odźwiernemu przykazał, żeby czuwał. Czuwajcie więc, bo nie wiecie, kiedy pan domu przyjdzie: z wieczora czy o północy, czy o pianiu kogutów, czy rankiem. By niespodzianie przyszedłszy, nie zastał was śpiących. Lecz co wam mówię, mówię wszystkim: Czuwajcie!»
Mk 13,33-37
Rozpoczęliśmy Adwent. Mroźny, listopadowy dzień – a na naszych ustach uśmiechy, bo czekamy na Tego, który przyjdzie sądzić żywych i umarłych.
Oczekujemy. Dzisiejsza Ewangelia jest zachętą do trwania w nauce Pana. Bo czymże innym jest nasze oczekiwanie od – najzwyczajniejszego w świecie – wykonywania zaleceń i przykazań Chrystusa? Jezus mówi uczniom o gospodarzu, który „każdemu wyznaczył zajęcie”. Szczęśliwy ten, który zostanie napotkany przez właściciela – a dalej czyni swoją powinność.
Mamy co robić! Mamy miłować! Mamy dzielić się radością, ale i płakać z tymi, którzy płaczą…
***
Zapaliliśmy pierwszą świecę na wieńcu adwentowym – rozpoczęliśmy wędrówkę przez cztery niedziele, by na końcu kontemplacji móc cieszyć się, na nowo, pamiątką narodzin Mesjasza!
W tym roku, na introitus.pl, codziennie będziecie mogli rozważyć krótki fragment Pisma. Można powiedzieć, że to będzie forma rekolekcji adwentowych. Do przemyślenia – czytania z Liturgii Godzin (głównie Jutrzni) danego dnia. Jeden, dwa… czasem trzy wersety.
Przy okazji – zachęcam do włączenia się do modlitwy codziennej Ludu Bożego! Świetnie przygotowuje do obchodów Świąt Narodzenia Pańskiego!
Czuwajcie! Błogosławionego Adwentu!